Rowing Jack z AleBrowaru jest pozycją, którą darzę szczególnym sentymentem. Jego pierwsza warka była moim pierwszym kraftem. To on zaskoczył mnie i zachęcił do poznania piwa rzemieślniczego. Dziś, po ponad pięciu latach od premiery, pojawiło się w sieci Lidl, rozpoczynając ofensywę browaru na ten segment rynku. Postanowiłem sprawdzić jego formę i zastanowić się, czy rzemiosło w dyskoncie to dobry kierunek.
Odkąd AleBrowar przeniósł się do własnej warzelni, dostajemy sporo nowych pozycji. Wśród nich pojawiają się także warki kooperacyjne, jak choćby Virgin Batch – owoc współpracy z kreteńskim Solo. Lęborscy rzemieślnicy nie zapomnieli jednak o Browarze Gościszewo, który przez lata stanowił dla nich miejsce produkcji. Dostajemy więc premierowe double IPA o nazwie Grim Team. O tym, że stara przyjaźń nie rdzewieje już wiemy, ale czy przekłada się to na jakość piwa?
Czym byłby festiwal piwa bez degustacji? Poznańskie Targi Piwne 2016 obfitowały w mnogość premier i sporo liczbę pozycji na kranach w ogóle. Od klasycznych lagerów, przez nowofalowe IPY, po wykręcone, zagraniczne RISy. Każdy mógł znaleźć coś dla siebie, a na samych piwach asortyment się nie kończył. Cydry, miody, kawy i mnóstwo jedzenia – gdybym nawet chciał, nie spróbowałbym wszystkiego. Ale co tylko mogłem, skosztowałem.
Saint no more to jedno z tych polskich piw, na które każdego roku czekają zastępy smakoszy. Pojawiające się każdego roku w okresie Bożego Narodzenia, jednak (zgodnie z nazwą) nie do końca świąteczne. Najnowsza edycja to kolaboracja AleBrowaru z Kjetilem Jikiunem, byłym sercem słynnego Nøgne*, a obecnie twórcą browaru Σολο. Tym razem na warsztat wzięto Black Double Rye IPA. Nie od dziś wiadomo, że nie święci garnki lepią. A jak radzą sobie z piwem?
Oto piwo – winowajca. Sprawca zamieszania i iskra do rozważań o segregacji gatunkowej na nudne i ciekawe. Kolejna, trzecia propozycja z serii Ortodox, czyli linii AleBrowaru prezentującej jak najbardziej klasyczne przedstawienia styli piwnych. Czy faktycznie nie ma w nim czego szukać? Czy może jednak jest to rewelacja i powiew zbawiennej klasyki w dobie niechcianej nowoczesności? Prawda jak zawsze leży pośrodku…
